Ένα Σαββατοκύριακο στη Θάσο δεν φτάνει ούτε να πεις «ένα γεια» στο πανέμορφο και καταπράσινο αυτό νησί, αν όμως δεν μπορείτε να κάνετε περισσότερες μέρες διακοπές εκεί, ακολουθεί ένας σύντομος οδηγός για να πάρετε μια πολύ καλή πρώτη γεύση – είναι βέβαιο πως θα επιστρέψετε για να απολαύσετε τις ομορφιές της Θάσου με την πρώτη ευκαιρία
Τα χωριά
Πρωτεύουσα της Θάσου είναι ο Λιμένας, στο βορειοδυτικό άκρο του νησιού. Ήδη από το όνομα της γραφικής κωμόπολης καταλαβαίνει κανείς πως πρόκειται για το κύριο λιμάνι της Θάσου και το πλέον εξυπηρετικό για την σύνδεση με την Κεραμωτή της Καβάλας.
Εκεί βρίσκει κανείς τα πάντα, κυρίως γύρω από τον κεντρικό πεζόδρομο, ενώ η νυχτερινή ζωή της πόλης «χτυπά» κατά μήκος της παραλίας. Στον Λιμένα θα βρείτε μερικά από τα πιο σπουδαία αξιοθέατα της Θάσου, το Αρχαιολογικό Μουσείο, την Αρχαία Αγορά και το Αρχαίο Θέατρο.
Εντελώς διαφορετική η εικόνα του Θεολόγου, που είναι από τα σημαντικότερα χωριά της Θάσου και βρίσκεται χτισμένος στην πλαγιά του βουνού, στα νότια, μέσα στη φύση, σε μια περιοχή ιδιαίτερου φυσικού κάλλους. Ο παραδοσιακός οικισμός με τον πλακόστρωτο κεντρικό δρόμο θα σας συνεπάρει.
Το τοξωτό γεφύρι, που θυμίζει τα περίφημα γεφύρια της Ηπείρου και οδηγεί στην Αστρίδα, οι εκκλησίες της Αγίας Παρασκευής και του Αγίου Δημητρίου, τα ξωκλήσια γύρω από το χωριό, όπως εκείνο του Αρχαγγέλου με βυζαντινή τοιχογραφία που χρονολογείται από το 1430, οι καταρράκτες της «Κεφαλόγουρνας» και τα παλιά ασβεστοκάμινα είναι μερικά μόνο από τα αξιοθέατα, ενώ κάθε καλοκαίρι στον Θεολόγο γίνεται η αναπαράσταση του Θασίτικου Γάμου.
Για την νεολαία και όχι μόνο, ο Ποτός είναι το ιδανικό καλοκαιρινό θέρετρο. Βρίσκεται στο νοτιοδυτικό τμήμα της Θάσου, σε απόσταση περίπου 40 χιλιομέτρων από τον Λιμένα και αποτελεί το κέντρο της διασκέδασης. Η τεράστια παραλία του διαθέτει δεκάδες καταστήματα, ενώ από την χρυσή αμμουδιά και τα γαλαζοπράσινα νερά οι επισκέπτες θαυμάζουν ένα από τα εντυπωσιακότερα ηλιοβασιλέματα της ζωής τους.
Τα Λιμενάρια τέλος, πολύ κοντά στον Ποτό, είναι το χωριό που αντιπροσωπεύει την νεότερη ιστορία της Θάσου, λόγω των μεταλλείων που βρίσκονται στην περιοχή. Το ίδιο το χωριό διαθέτει πλήρεις τουριστικές υποδομές, μια εξαιρετική παραλία και αξιοθέατα, όπως το Παλατάκι και φυσικά τα παλιά μεταλλεία.
Οι παραδοσιακές ταβέρνες προσελκύουν πλήθος παραθεριστών που γεύονται φρέσκο ψάρι, ενώ οι επιλογές για κολύμπι στο χωριό είναι τρεις: Η μικρή αμμώδης παραλία δίπλα στο λιμάνι, η μεγάλη παραλία στα Λιμενάρια, που απέχει μόλις δύο χιλιόμετρα, ή τέλος η παραλία των μεταλλείων, όπως ονομάζεται, στα ανατολικά.
Παραλίες
Δεν νοείται επίσκεψη στην Θάσο χωρίς να αντικρίσει κανείς την Γκιόλα την πιο πολυφωτογραφημένη παραλία του νησιού, που φιγουράρει στις σελίδες τουριστικών περιοδικών και πρακτορείων ολόκληρου του κόσμου. Αν και αυτή η φυσική «πισίνα» μέσα στη θάλασσα βρίσκεται στο νότιο άκρο του νησιού, κοντά στην Αστρίδα, περίπου 16 χιλιόμετρα μετά τον Ποτό, αξίζει κανείς να την «χωρέσει» στο πρόγραμμά του, για όσο σύντομο διάστημα κι αν επισκέπτεται το νησί.
Η Γκιόλα οριοθετείται από πανύψηλους βράχους, που φτάνουν έως και τα οκτώ μέτρα και αποτελούν τον ιδανικό βατήρα για τους τολμηρούς λουόμενους. Τα ψηλά βράχια δημιουργούν ένα «άνοιγμα» προς το πέλαγος, στο σημείο που είναι πολύ χαμηλά, δημιουργώντας έτσι ένα μοναδικό θέαμα: Τα πάντα γαλήνια, εξωτικά νερά αυτής της φυσικής λίμνης και ακριβώς απέξω η βαθιά γαλάζια θάλασσα του Αιγαίου, με το «ελληνικό» μπλε να βυθίζει το μάτι ως την άκρη του ορίζοντα…
Δεύτερη επιλογή, η Σαλιάρα, στα βορειοανατολικά. Συγκαταλέγεται από πολλούς στις καλύτερες και πιο εντυπωσιακές παραλίες της Θάσου και λέγεται αλλιώς και Μάρμαρα, καθώς στην περιοχή βρίσκεται το εργοστάσιο μαρμάρου.
Αποτελείται από ολόλευκα και σχεδόν ολοστρόγγυλα μικρά πετραδάκια που λάμπουν στο φως του ήλιου και κάνουν τα νερά της, σε συνδυασμό και με τους αντικατοπτρισμούς της φύσης, να παίρνουν τις πιο τιρκουάζ και διαυγείς αποχρώσεις που έχει δει κανείς – πολλοί την χαρακτηρίζουν «εξωτική», ακριβώς λόγω του χρώματος της θάλασσάς της! H παραλία είναι πλήρως οργανωμένη, με ελάχιστους ελεύθερους χώρους.
Τρίτη εναλλακτική, ο Παράδεισος, από τις δημοφιλέστερες παραλίες του νησιού, απέχει από τον Λιμένα 22 χιλιόμετρα και βρίσκεται στην ανατολική ακτογραμμή, κοντά στο χωριό Κοίνυρα.
Ολόχρυση άμμος, νερά διαυγή, ρηχά, σε όλους τους τόνους του τιρκουάζ, του γαλάζιου και του πράσινου, έτσι που τα λόγια είναι πραγματικά δύσκολο να περιγράψει κανείς. Ίσως ένας λόγος ακόμα να είναι πως ο Παράδεισος θυμίζει μάλλον παραλία της Καραϊβικής, παρά της Μεσογείου… Η παραλία είναι πλήρως οργανωμένη: ομπρέλες, ξαπλώστρες, φαγητό και ποτό από τα beach bar και ένα γήπεδο για beach volley.
Στην άλλη άκρη από την Γκιόλα, πολύ κοντά στον Λιμένα και μέσα στην καταπράσινη φύση της Θάσου, η παραλία Παπαλιμάνι είναι μια πραγματική όαση με πολύ εύκολη πρόσβαση. Είναι στενή και αμμώδης παραλία, με φυσική σκιά από τα πεύκα στο μεγαλύτερο μέρος της, ενώ τα ρηχά γαλαζοπράσινα νερά της είναι ιδανικά για τα παιδιά, που απολαμβάνουν εκεί το παιχνίδι με την άμμο και τη θάλασσα για ατέλειωτες ώρες.
Δεν διαθέτει ομπρέλες και ξαπλώστρες, όμως υπάρχει διαθέσιμο ντους, WC, αλλά και καφετέρια για γρήγορο φαγητό και ποτό.
Αν δεν είστε λάτρεις της ολοήμερης παρουσίας στην παραλία, τότε η Θάσος είναι ιδανική για εσάς, λόγω των πολλών αξιοθέατων που διαθέτει. Μέσα στα όρια του Λιμένα βρίσκονται εξάλλου η αρχαία αγορά, και το αρχαίο θέατρο, όπου γίνονται πολλές πολιτιστικές εκδηλώσεις κατά την διάρκεια του καλοκαιριού.
Αν μέσα σε ένα σαββατοκύριακο δεν βρείτε χρόνο να επισκεφθείτε τους αρχαιολογικούς χώρους της Θάσου, μην παραλείψετε μια περιήγηση στο Αρχαιολογικό Μουσείο του νησιού, που είναι ένα από τα σπουδαιότερα της βόρειας Ελλάδας. Στους χώρους του εξιστορείται διαχρονικά η ανθρώπινη παρουσία στη Θάσο, από τις πρώτες ενδείξεις κατοίκησης, κατά την Νεότερη Παλιολιθική Εποχή έως και τον 7ο αιώνα μετά Χριστόν, όταν το νησί βρισκόταν υπό βυζαντινή κυριαρχία.
Ο «Κριοφόρος Κούρος», ύψους 3,5 μέτρων, η προτομή του Διονύσου, έργο του δεύτερου μισού του 4ου π.Χ. αιώνα, που ήταν τμήμα ενός υπερμεγέθους αγάλματος του θεού, το κεφάλι του Πάνα, η προτομή του Πήγασου, η Σφίγγα, το ανάγλυφο σε κόχη, πολλά αγγεία και έργα κεραμικής τέχνης, περιλαμβάνονται στα πολυτιμότερα εκθέματα του μουσείου.
Αν βρεθείτε στα Λιμενάρια, δύο χώρους πρέπει να δείτε οπωσδήποτε: το Παλατάκι και το παλιό εργοστάσιο. Το Παλατάκι βρίσκεται πάνω σε έναν μικρό, βραχώδη λόφο και ήταν επί δεκαετίες το «στρατηγείο» των εταιρειών που κατά καιρούς εκμεταλλεύτηκαν τα μεταλλεία της Θάσου.
Χτίστηκε μαζί με το Εργοστάσιο Μεταλλουργίας το 1903 από την γερμανική εταιρεία Speidel και λειτούργησε ανά διαστήματα για περίπου 60 χρόνια, μέχρι το 1963, όταν σταμάτησαν όλες οι μεταλλευτικές εργασίες στην περιοχή. Είναι ένα εντυπωσιακό κτήριο, με πύργους στις άκρες του, διώροφο, με αυστηρή συμμετρία και επιρροές από κεντροευρωπαϊκά ρεύματα.
Το εργοστάσιο Μεταλλουργίας στέκει ως σήμερα μάρτυρας της «βιομηχανικής εποχής» του νησιού. Βρίσκεται λίγο έξω από τα Λιμενάρια, ακριβώς πάνω από την ομώνυμη παραλία και διατηρεί στο ακέραιο την επιβλητικότητά του, αν και εγκαταλελειμμένο για περισσότερο από μισό αιώνα. Ιδρύθηκε το 1903 και θεωρείται από πολλούς εξαίρετο δείγμα βιομηχανικού μνημείου, αντίστοιχο των πιο φημισμένων, όχι μόνο της Ελλάδας αλλά και της Ευρώπης.
Οι εντυπωσιακές του καμινάδες διακρίνονται από μακριά ενώ μπορεί κανείς να παρατηρήσει και πως πρόκειται για συγκρότημα κτηρίων, χτισμένων κατά μήκους της πλαγιάς, έτσι που φαίνεται σαν η στέγη του ενός να «αγγίζει» το πάτωμα του άλλου.
Εξαιρετικό ενδιαφέρον στην κατάφυτη από ελαιώνες Θάσο, παρουσιάζει και το Μουσείο Ελιάς και Ελαιολάδου, που βρίσκεται στην Σκάλα Πρίνου. Οι επισκέπτες θαυμάζουν όχι μόνο την μεγάλη συλλογή εργαλείων και αντικειμένων σχετικά με τον τρόπο έκθλιψης του ελαιoκάρπου και παραγωγής του λαδιού μέσα στους αιώνες, αλλά και πλούσια έκθεση φωτογραφιών.
Το σπουδαιότερο πάντως σημείο του Μουσείου Ελιάς και Ελαιολάδου της Θάσου βρίσκεται έξω από αυτό: Στο κτήμα γύρω είναι φυτεμένα 40 περίπου ελαιόδεντρα από ένα σύνολο 163 γνωστών σήμερα διεθνώς ποικιλιών ελιάς.
Αν, τέλος, το ενδιαφέρον σας για έναν τόπο έχει και θρησκευτικό χαρακτήρα, μέσα σε δυο μέρες στην Θάσο πρέπει να βρείτε χρόνο να επισκεφτείτε δύο σπουδαία μοναστήρια, την Παναγούδα στις Μαριές και την Μονή Αρχαγγέλου Μιχαήλ στο νότο. Η Παναγούδα της Θάσου ονομάζεται επισήμως Μονή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου και πήρε το όνομά της από το παμπάλαιο εκκλησάκι που υπήρξε και η αφορμή για την δημιουργία της.
Αν και ακριβής χρονολογία ανέγερσης δεν έχει προσδιοριστεί από τους μελετητές, εν τούτοις έχει εξακριβωθεί πως το 1813, επί Τουρκοκρατίας στη Θάσο, η Παναγούδα επισκευάστηκε και ανακαινίστηκε, σχεδόν στην μορφή που έχει σήμερα το εκκλησάκι. Η Μονή Αρχαγγέλου Μιχαήλ της Θάσου είναι γυναικείο μοναστήρι που υπάγεται στο Άγιο Όρος και βρίσκεται ανάμεσα από τα χωριά Αστρίδα και Αλυκή.
Είναι χτισμένη στο χείλος του γκρεμού, πάνω από έναν άγριο όρμο, προσφέρει ένα μοναδικό θέαμα, τόσο σε όσους την αντικρίζουν από μακριά όσο και σε εκείνους που από τα παράθυρά της αγναντεύουν το πέλαγος. Εκεί φυλάσσεται ένα κομμάτι του Τίμιου Ήλου, δηλαδή μέρος από τα καρφιά που σταυρώθηκε ο Χριστός, ενώ πολύ πλούσιο είναι και το εκθετήριο του μοναστηριού.
